Onların kimliğinde isimleri, Mustafa’dır, Süleyman’dır,
Seyit’tir, bazen bu isimler Hasan olur, Murat olur, Kemal olur.
Ama hepsinin gerçek adı Mehmetçik’tir. Künyelerinde doğum
yerleri kimisinde İstanbul, Maraş, Konya’dır kimisinde Silistre,
Kerkük, Manastır’dır. Ama hepsi Anadolu’nun ya da Balkanların
yani Osmanlı ülkesinin çocuklarıdır. Yaşları 14–15 veya 55–60
belki daha genç belki daha yaşlı.
Onlar Çanakkale’ye karşılık ve çıkar beklemeden, her evden her
mahalleden en az bir kişi olarak geri dönmemek üzere geldiler.
Her biri aynı bilinçte, aynı kararlılıkta, aynı cesaretteydiler.
Kimisi düşmana bir kurşun bile atamadan anasına, çocuğuna,
vatanına elveda etti; düşman kurşunu veya bir şarapnel
parçasıyla.
Çanakkale’de Mehmetçik 253 bin şehit, binlerce gazi verdi.
Çanakkale’den sonra öbür cephelere, oradan da Türk’ün İstiklâl
savaşına koştular. “Biz ölelim yeter ki bu millet bu vatanda
daim olsun.” dediler. Ruhlarınız şad olsun bu vatanın evlatları.